Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Στό Βιβλίο τοῦ προφήτη Ἰεζεκιήλ στό κεφάλαιο 47 ἀναφέρεται ἕνα ὅραμα πού ἀποτελεῖ μιά εἰκόνα τοῦ γεγονότος τῆς Πεντηκοστῆς:

Ὁ προφήτης εἶδε ἀπό κάποια πλευρά τοῦ ναοῦ νά ἀναβλύζει μιά μικρή πηγή. Ἔτρεχε ἀθόρυβα καί σέ ἀρκετή ἀπόσταση σχημάτιζε μικρό ρυάκι, πού τό νερό του ἔφθανε μέχρι τόν ἀστράγαλο τοῦ ἀνθρώπου. Ἕνας ἄνθρωπος μέτρησε τήν ἀπόσταση αὐτή καί ἡ ἀπόσταση ἦταν χίλια μέτρα. Ὕστερα ἀπό τά χίλια μέτρα τό νερό αὐξήθηκε καί ἔφθανε μέχρι τά γόνατα τοῦ ἀνθρώπου. Καί ἡ ἀπόσταση αὐτή κάλυπτε μῆκος χιλίων μέτρων. Ὕστερα ἀπό τήν ἀπόσταση αὐτή ὁ ἄνθρωπος μέτρησε ἄλλα χίλια μέτρα καί τό νερό, πού σχημάτιζε τώρα ποτάμι, εἶχε αὐξηθεῖ τόσο, ὥστε ἔφθανε μέχρι τή μέση τοῦ ἀνθρώπου. Ὕστερα ὁ ἄνθρωπος μέτρησε ἄλλα χίλια μέτρα καί τό νερό πιά εἶχε τόσο πολύ αὐξηθεῖ καί ἔτρεχε μέ τόση ὁρμή, ὥστε ἦταν ἀδύνατο πιά νά περπατήσει ἄνθρωπος μέσα στήν κοίτη τοῦ ποταμοῦ. Καί τά νερά τοῦ ποταμοῦ ὅλο αὐξάνονταν. Καί ὁ ποταμός ἔγινε μεγάλος καί ὁρμητικός καί προχωροῦσε διαρκῶς. Δεξιά καί ἀριστερά τοῦ ποταμοῦ ὑψώνονταν δένδρα καρποφόρα, πού ἔδιναν μιά ἐξαιρετική ὡραιότητα στό τοπίο, καί πλῆθος ψάρια κολυμποῦσαν στά νερά τοῦ ποταμοῦ. Ἄνθρωποι δεξιά καί ἀριστερά τοῦ ποταμοῦ ἔτρωγαν τούς καρπούς καί ψάρευαν καί ἔπιναν τό ζωογόνο νερό, καί ζοῦσαν εὐτυχισμένοι.

Τί σημαίνει τό ὅραμα αὐτό; Σημαίνει τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πού ἄρχισε νά τρέχει τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, πού ἱδρύθηκε ἡ Ἐκκλησία μέσα στήν ἀνθρώπινη ἱστορία.

Ἡ Ἐκκλησία στήν ἀρχή ἔμοιαζε μέ ἕνα μικρό ρυάκι. Ὁ ἀριθμός τῶν ἀνθρώπων πού πίστεψαν στόν Χριστό ἦταν ἀρχικά, σύμφωνα μέ τό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, ἑκατόν εἴκοσι. Ἀλλά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅταν ἦλθε τό Πνεῦμα τό ἅγιο καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος μίλησε μπροστά σέ χιλιάδες λαοῦ γιά τόν Χριστό, τόση ἦταν ἡ ἐντύπωση πού προκάλεσε ἡ ὁμιλία του, ὥστε πίστεψαν τρεῖς χιλιάδες ψυχές. Δέν πέρασαν λίγες μέρες καί οἱ τρεῖς ἔγιναν πέντε καί οἱ πέντε ἔγιναν δέκα, ἔγιναν εἴκοσι χιλιάδες, καί διαρκῶς ἡ Ἐκκλησία αὐξανόταν. Αὐξανόταν μέ τήν ταχύτητα ἐκείνη πού αὐξανόταν ὁ ποταμός τοῦ ὁράματος τοῦ Ἰεζεκιήλ.

Σύμφωνα μέ κορυφαῖο Βρεττανό Ἱστορικό οἱ ἑκατόν εἴκοσι τῆς Πεντηκοστῆς, τό 313 μ.Χ. (Διατάγμα τῶν Μεδιολάνων τοῦ Μεγάλου Κων/νου) εἶχαν γίνει 30.000.000!! (Εὐρώπη καί Ἀσία) μέ 15.000.000 μάρτυρες στό διάστημα αὐτό!

Θαυμαστό φαινόμενο ἡ πρόοδος τῆς Ἐκκλησίας, πού προκαλεῖ ἀπορία. Δώδεκα ἄνθρωποι ξεχύθηκαν στόν κόσμο χωρίς ὅπλα, χωρίς βία, μέ μόνο τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καί εἶχαν τέτοια καρποφορία καί αὔξηση τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Ὅποιος πιστεύει στόν Χριστό θά γίνει σάν ποταμός, πού θά τρέχει, θά ποτίζει καί θά δροσίζει τήν ἀνθρωπότητα. Καί θά ἐπαληθεύονται στή ζωή του τά λόγια τοῦ Χριστοῦ «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθώς εἶπεν ἡ Γραφή, ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσι ὕδατος ζῶντος» (Ἰωάν. 7, 38).

Το άγιο πνεύμα. Πήγη: Ι.Ν Αγίου Βασιλείου Πάτρας.

Άρθρο του π. Ιωήλ απο το βιβλίο: Κλάδοι Ελαίας, Γεννήματα Αμπέλου, έκδοσης του Ι.Ν. Αγίου Νεκταρίου Πρέβεζας