ΙΣΧΥΡΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ - ΟΥΡΑΝΙΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Ἡ ἐποχή μας κυριαρχεῖται ἀπό εὐδαιμονισμό καί ὀρθολογισμό. Ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μέ τίς αἰσθήσεις του καί γιά τίς αἰσθήσεις  του καί ἡ καταπληκτική πρόοδος τῶν φυσικῶν ἐπι­στη­­μῶν καί τῆς τεχνολογίας ἔχει κυριολεκτικά ναρκώσει τά πνευματικά του αἰσθητήρια. Ἔτσι ὁ λόγος γιά τόν ἀόρατο, τόν ὑπεραισθητό κόσμο μοιάζει νά ἀντηχεῖ παράξενα, ἴσως καί ἐνοχλητικά.

   Οἱ ἄγγελοι ἀπωθημένοι στό χῶρο τοῦ μύθου καί τῆς φαντασίας φαίνονται νά χρησιμεύουν μόνο γιά Χριστου­γεν­νιάτι­κη διακόσμηση στίς βιτρίνες τῶν καταστημάτων καί τά παιδικά διαφημιστικά προγράμματα.

     Οἱ ἄγγελοι δέν εἶναι καθόλου μυθικές ἤ φανταστικές εἰκόνες. Εἶναι πραγματικές οὐράνιες ὑπάρξεις πού δημιουργή­θη­καν ἀπό τόν Θεό καί παίζουν ἐνεργό ρόλο τόσο στήν προσωπική μας ζωή ὅσο καί στήν ἱστορία τοῦ κόσμου.

     Σήμερα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά ἡ ἐλπιδοφόρα παρουσία ἀγγέλων μᾶς εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό ἀπαραίτη­τη ἐξ᾿ αἰτίας τῆς ἐπιδημίας τῆς λατρείας τοῦ σατανᾶ καί τοῦ τρόμου πυρηνικῆς ἤ οἰκολογικῆς καταστροφῆς τοῦ πλανήτη. Πράγματα πού αὐξάνουν τό ἄγχος καί τήν ἀγωνία τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου.

Εἶναι παρήγορο νά ξέρουμε ὅτι δέν εἴμαστε μόνοι μας νά ἀντιμετωπίσουμε τίς ἀπειλές καί τίς προκλήσεις τῶν καιρῶν καί τῶν ἀδυναμιῶν μας. Δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι πρώτιστα ἡ ζωή εἶναι πορεία πρός τά Ἄνω. Καί χρειαζόμαστε δίπλα μας βοηθούς καί συνοδούς καί προστάτες πρόθυμους καί ἱκανούς νά μᾶς συμπαραστα­θοῦν σέ κάθε μας ἀνάγκη. 

Κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο (Ἑβρ. 1,14) οἱ ἄγγελοι εἶναι λειτουργικά πνεύματα πού ἀποστέλλονται σέ διακονία (ὑπηρεσία) γι᾿ αὐτούς πού πρόκειται νά κληρονομήσουν τήν σωτηρία, τήν αἰώνια ζωή, τήν ἕνωση μέ τόν Χριστό. Αὐτούς κατέστησε ὁ Θεός στούς λαούς καί τά ἔθνη ἐπιστάτες καί ὁδηγούς (Λευϊτ. 32,8) προστάζοντάς τους νά φυλάττουν καί νά προστατεύουν αὐτούς πού ἐλπίζουν στό Θεό ἔτσι, ὥστε τίποτε κακό νά μήν τούς βλάψει· τίποτε κακό νά μήν τούς συμβεῖ· τίποτε κακό νά μήν πλησιάσει ἐκεῖ πού διαμένουν (κατοικοῦν) (Ψαλμ. 6, 9-16).

   Δέν ἔχουν ὑλικό σῶμα. Εἶναι πνεύματα φωτός πού ἀκτινοβολοῦν θεία λάμψη, ἀσώματοι, ἄϋλοι, ὄντα νοερά, ἀνώτερα  καί τελειότερα τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι παράλογη ἀπαί­τη­­ση νά θέλουμε νά γνωρίσουμε τήν φύση καί τήν οὐσία τῶν ἀγγέλων.

    Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει ὅτι παίρνουν μορφή μόνο γιά νά ἐπικοινωνήσουν μέ τούς ἀνθρώπους καί νά γίνουν ἀντιληπτοί. Ἐμφανίζονται βέβαια μέ ἀνθρώπινο σῶμα πού παρουσιάζει ὑπερφυσικές ἰδιότητες (ἐμφανίσεις καί ἐξαφανί­σεις ἀνεξήγητες). Εἶναι πνευματικά ὄντα προικισμένα  μέ  μεγάλα προσό­ντα: λογικό, ἐλευθερία, δέν ὑφίστανται φθορά καί εἶναι ἀθάνατοι.

    Δέν ὑπόκεινται στούς περιορισμούς τοῦ χώρου: πόρτες, τοίχους, ὑλικά προσκόμματα. Εἶναι ταχυκίνητοι. Ἀπό τή μιά στιγμή στήν ἄλλη μποροῦν νά βρίσκονται στά πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶναι πνεύματα καί δέν ἔχουν ἰσχύ πάνω τους οἱ φυσικοί νόμοι. Διαθέτουν δύναμη μεγάλη, ἀσύλληπτη γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους (κάποτε ἔτρεψαν σέ φυγή χιλιάδες πολεμι­στές). Δέν κινδυνεύουν νά ὑποδουλωθοῦν στό κακό. Εἶναι ἄτρεπτοι. Ἔκαναν καλή χρήση τῆς ἐλευθερίας τους ὑπακού­οντας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί γι᾿ αὐτό εἶναι πλέον στερεωμένοι στήν ἀρετή ἀπό τήν στιγμή τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ.

    Ἀσχολοῦνται στό ἔργο τῆς δοξολογίας τοῦ Θεοῦ καί συνεργοῦν στό ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.

    Ἄν διαθέταμε ἄλλου εἴδους  αἴσθηση θά βλέπαμε κάθε στιγμή δίπλα μας φύλακα ἄγγελο, πιστό φίλο καί σύμμαχο, δυνατό νά μᾶς συνοδεύει φροντίζοντας γιά τήν ἀσφάλεια σώματος καί ψυχῆς.

   Οἱ ἄγγελοι στόν οὐρανό βλέπουν παντοτεινά τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, ἀναπέμπουν Τρισάγιο ὕμνο, πρεσβεύουν γιά μᾶς καί χαίρονται γιά κάθε ἄνθρωπο ἁμαρτωλό πού μετανοεῖ  (Ἠσ. 6, 2-3, Ματθ. 18,10, Πραξ. 12,15). Εἶναι γεμᾶτες οἱ σελίδες τῶν Ἁγίων Γραφῶν μέ περιστατικά πού ὑπηρετοῦν τό Θεό καί εὐεργετοῦν τούς ἀνθρώπους: Φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ, Τρεῖς Παῖδες στήν Κάμινο τῆς Βαβυλώνας, Κλῖμαξ Ἰακώβ, Θυσία τοῦ Ἀβραάμ, Ὄραμα τοῦ Ἰωσήφ, σφαγή Νηπίων καί φυγή στήν Αἴγυπτο, στή θύρα τοῦ μνήματος τοῦ Χριστοῦ.

     Γι᾿ αὐτό ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δικαιολογημένα τιμᾶ τούς θείους αὐτούς λειτουργούς καί προστάτες καί φύλακες καί ὅρισε κάθε χρόνο νά γιορτάζουμε στίς 8 Νοεμβρίου τήν Σύναξη (συνάθροιση) τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων ἀσωμάτων. Διαιροῦνται σέ 9 τάγματα: Θρόνοι, Χερουβείμ, Σεραφείμ, Κυριότητες, Δυνάμεις, Ἐξουσίες, ἀρχές, Ἀρχάγγελοι καί ἄγγελοι.

     Κάθε μέρα τῆς ἑβδομάδας εἶναι ἀπό τήν Ἐκκλησία κάπου ἀφιερωμένη: Ἡ Κυριακή στήν Ἀνάσταση, ἡ Δευτέρα στούς Ἀγγέλους καί εἰδικά στόν Φύλακα Ἄγγελο, ἡ Τρίτη στόν Πρόδρομο, ἡ Τεταρτη στήν  Παναγία, ἡ Πέμπτη στούς Ἀποστόλους καί εἰδικά στόν ἅγιο Νικόλαο, ἡ Παρασκευή στή Σταύρωση καί τό Σάββατο στούς Μάρτυρες καί στούς κεκοιμημένους. Οἱ μοναχοί, καί κατά μίμηση τους καί κάποιοι Χριστιανοί, ἐκτός τῆς Τετάρτης καί Παρασκευῆς  νηστεύουν καί τή Δευτέρα πρός τιμήν τῶν Ἀγγέλων καί τοῦ Φύλακά τους Ἀγγέλου.

      Στό Μικρό Ἀπόδειπνο, τή Βραδινή προσευχή, ὑπάρχει εἰδική εὐχή στόν Φύλακα ἄγγελο. «Ἄγιε Ἀγγελε ὁ φύλαξ καί σκεπαστής τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς...».

Στή Θεία Λειτουργία γίνεται εἰδική ἀναφορά αἰτήματος: «Ἄγγελον εἰρήνης πιστόν ὁδηγόν φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα». Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο φύλακα ἄγγελο τῶν ψυχῶν πρῶτα καί τῶν σωμάτων ὕστερα, «πιστό ὁδηγό», πού νά  μᾶς  προφυλάσει ἀπό τίς πλᾶνες καί τά  σφάλματα στή ὀρθή πίστη τοῦ Χριστοῦ. Καθώς ἐπίσης ψάλλουμε μέ τούς ἀγγέλους τόν Τρισάγιο ὕμνο «Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς», τόν Ἐπινίκιο ὕμνο «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ τῆς δόξης σου» πού εἶδε σέ ὄραμα ὁ προφήτης Ἠσαΐας τούς ἀγγέλους νά ψάλλουν γύρω ἀπό τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ καί τήν προτροπή τοῦ ἱερέα «στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου...» τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ πού φώναξε κατά τήν ἀνταρσία τοῦ Ἐωσφόρου καί τό κατρακύλισμα τῶν ἀγγέλων πού τόν ἀκολούθησαν, καλώντας τους σέ προσοχή, ἑνότητα, εἰρήνη καί ἀγάπη.

Ὑπάρχουν ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας  πού ὅταν λειτουργοῦσαν ἔβλεπαν  τούς ἀγγέλους γύρω τους. Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων κάποτε ἐνῶ βγῆκε στήν Ὠραία Πύλη γιά νά πεῖ τό «Εἰ­ρή­νη πᾶσι» ἀκούστηκαν ἀγγελικές φωνές πού τοῦ ἀπάντησαν μελωδικά «καί τῷ Πνεύματί σου». Αὐτό τά καταπληκτικό θαῦμα ὑπενθυμίζει καί τό ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου «καί ἐν τῷ μέλπειν τάς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε..».

Ἐπίσης ὁ ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης ὅταν λειτουργοῦσε κτυποῦσε πάνω στίς φτεροῦγες τῶν ἀγγέλων καί δέν μποροῦσε νά περάσει εἰδικά στήν Μεγάλη εἴσοδο καί τούς παρα­κα­λοῦ­σε νά μεργιάσουν γιά νά μπορέσει νά προχωρήσει.

«Τῇ πρεσβεία τῶν ἐνδόξων Ἀρχαγγέλων καί Ἀγγέλων καί τῶν ἄνω Τάξεων, σούς δούλους, Σῶτερ, καλῶς διαφύλαξον».